Dlaczego Monika Litwinow zdecydowała się na self-publishing, skąd pomysł na postać detektywa-leśniczego, który etap tworzenia powieści autorka lubi najbardziej i kiedy możemy się spodziewać trzeciego tomu serii o Arturze Gawronie?
Zapraszam na krótką rozmowę z autorką!
Monika Litwinow notka biograficzna:
ur. 3.05.1986 r. w Koninie, z wykształcenia doktor nauk pedagogicznych i założycielka Centrum Terapii i Edukacji Bajarnia. Na co dzień wykłada w Akademii Nauk Stosowanych w Pile i prowadzi szkolenia z zakresu terapii i edukacji z psami.
Obecnie pełni funkcję redaktorki naczelnej czasopisma metodycznego dla kynoterapeutów „Zajęcia z Psem”, a od 2019 r. regularnie publikuje bajki terapeutyczne w miesięczniku „Wychowanie w Przedszkolu” oraz „Zajęciach z Psem”. W 2022 roku debiutowała powieścią kryminalną "Za lasami", pierwszą z konińskiego cyklu o Arturze Gawronie. W tym samym roku jej opowiadanie "Legenda" ukazało się w antologii samowydawców pt. "Ślady na śniegu". Pełni również funkcję przewodniczącej komisji rewizyjnej w Polskich Stowarzyszeniu Autorów Niezależnych SAMOWYDAWCY.
W wolnych chwilach jeździ na rolkach i rowerze, praktykuje jogę, słucha podcastów kryminalnych i czyta literaturę wszelaką. Uwielbiam fantastykę w każdej postaci oraz długie spacery z psami w lesie.
Kryminał na talerzu: Jest Pani autorką dwóch kryminałów „Za lasami” oraz „W gaju”. Obydwie te książki wydała Pani w odstępie roku, obydwie w ramach self-publishingu. Dlaczego właśnie taka forma wydania?
Monika Litwinow: Wybrałam samowydawnictwo w odpowiedzi na otrzymane propozycje wydawnicze.
Od dawna prowadzę własna działalność i pomysł na samodzielne, niezależne wydanie swojej powieści okazał się dla mnie ciekawszy i o wiele bardziej ekscytujący. Ostatecznie również bardzo opłacalny i niezwykle satysfakcjonujący.
„Za lasami” mocno nawiązywało do znanych nam wszystkim baśni, za to „W gaju” jest inne – tu tym, co książkę wyróżnia, jest fabuła skupiona na postaciach wyznających rodzimowierstwo, prastare słowiańskie wierzenia. Skąd pomysł na ten motyw?
Rodzimowierstwo okazało się tym, czego szukałam do przeprowadzenia dawno temu zaplanowanej sprawy kryminalnej, jak i problemów, jakie chciałam poruszyć, takie jak uprzedzenia czy homofobia.
Skoro już jesteśmy przy oryginalnych pomysłach, to i postać łącząca obydwie książki, jest tą, o której warto wspomnieć. Artur Gawron to prywatny detektyw z rodzeństwem w policji, dzięki czemu ma łatwy dostęp do informacji, ale przede wszystkim jest leśniczym. Skąd pomysł na taką postać, taki zawód?
Znam niejednego leśniczego, sama jestem harcerką i instruktorką survivalu leśnego. Wiedziałam, że to jedyna słuszna droga wyboru postaci!
„Za lasami” ukazało się w styczniu 2022 roku, „W gaju” w styczniu 2023 roku. Czy w styczniu 2024 możemy spodziewać się trzeciej części? Czym tym razem nas Pani zaskoczy?
Jeszcze w tym roku ukaże się coś zupełnie nowego, bo zbiór bajek terapeutycznych dedykowanych do pracy z dziećmi nadpobudliwymi, z problemami z koncentracją uwagi. Pracuję też nas innym tajnym projektem w duecie, a trzecia cześć kryminału z Arturem Gawronem powinna ukazać się pod koniec 2024 roku.
Czy pisanie od zawsze było tym, co chciała Pani robić? I dlaczego właśnie kryminały?
Zawsze pisałam! Prowadziłam gazetki szkolne, pamiętniki, kroniki, sesje RPG, pisałam artykułu metodyczne i naukowe. Pisanie jest dla mnie tak naturalne jak oddychanie. Dlaczego kryminały? Sama bardzo je lubię, a jako harcerka lubię prowadzić gry pełne zagadek.
Który etap tworzenia powieści jest Pani ulubionym?
Rozmowy i spotkania z Czytelnikami!
Na koniec jeszcze obowiązkowe pytanie na mój blogu, wynikające z pierwszego członu podnazwy – co najbardziej lubi Pani jeść?
I trafiło się najtrudniejsze pytanie! Bardzo lubię kuchnię warzywną i uwielbiam ją każdej postaci!
Dziękuję za poświęcony czas i życzę dalszych sukcesów w karierze pisarskiej!
Podoba Ci się to, co robię?
Wesprzyj mnie na patronite.pl/kryminalnatalerzu i dołącz do grona moich Patronów!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz