"Droga Pani Bird" A.J. Pearce

 

Autor: A.J. Pearce

Tytuł: Droga Pani Bird

Cykl: Emmy Lake, tom 1

Tłumaczenie: Katarzyna Makaruk

Data premiery: 12.11.2020

Wydawnictwo: Literackie

Liczba stron: 392

Gatunek: powieść obyczajowa / historyczna / chick lit

 

„Droga Pani Bird” to debiut literacki A.J. Pearce, brytyjskiej pisarki, która wcześniej zajmowała się dziennikarstwem i marketingiem. Inspiracją do powstania tej powieści był magazyn dla pań z 1939 roku, który przypadkiem wpadł w ręce autorki – zafascynowało ją to, jaki wsparciem w codzienności wojennej mógł być dla zwyczajnej angielskiej kobiety. Były tam porady jak ugotować coś z niczego, jak zrobić sweter ze starej wełny i tym podobne przydatne informacje. Najmocniej jednak zainteresowała ją rubryczka z listami od czytelniczek z prośbą o poradę do redakcji. Porady te były nie tylko przydatne, ale i dosyć osobiste, podpierające na duchu. Stąd też zrodził się pomysł na książkę, gdzie główną rolę, główną oś fabularną autorka oparła właśnie na kąciku porad dla czytelniczek. Na ten moment autorka pracuje już nad kontynuacją powieści, trwają też prace nad serialem telewizyjnym.

 

Londyn, końcówka roku 1940, czasy II wojny światowej. Emmy Lake to 23letnia dziewczyna, która od około dwóch lat chodzi do nudnej pracy w kancelarii prawnej. Jej marzeniem jest zostać dziennikarką, korespondentką wojenną, więc kiedy natrafia w gazecie na ogłoszenie w sprawie pracy od Londyńskiej Kroniki Wieczornej, jednego z najbardziej poważanych dzienników brytyjskich, wierzy, że w końcu uda jej się to marzenie spełnić. Z entuzjazmem zjawia się na rozmowę o pracę, w redakcji, która wcale nie wygląda tak jak sobie wyobrażała… Rozmowa też jest dosyć dziwna. Emmy jednak nie zwraca na to uwagi – jest zachwycona, że została przyjęta! Nie zauważyła nawet, że podczas rozmowy nie zostało powiedziane na jakie stanowisko… Podczas pierwszego dnia pracy czeka ją niemałe zdziwienie. A to dopiero początek zabawy!

 

Książka składa się z 28 rozdziałów prowadzonych w narracji pierwszoosobowej czasu przeszłego przez główną bohaterkę Emmy. Styl powieści jest przyjemny, lekki, często zabawny, choć i nie obejdzie się bez wzruszeń. Całość poprzetykana jest różnymi listami – to od czytelniczek, to od samej Emmy i tymi do niej skierowanymi.

 

Przy powieściach prowadzonych w narracji pierwszoosobowej kluczowe jest, by polubić, a przynajmniej zrozumieć głównego bohatera. Tutaj na pewno nie będzie z tym problemów. Emmy to młoda dziewczyna z wielkimi marzeniami, jednak z w miarę zdroworozsądkowym podejściem do życia. Trwa wojna, jej narzeczony i brat służą w wojsku, a i ona chce się na coś przydać, przyłożyć własną cegiełkę do zwycięstwa nad Hitlerem. I tak prócz codziennej pracy Emmy jest wolontariuszką w straży pożarnej – odbiera telefony, przyjmuje zgłoszenia na nocnej zmianie, gdy nad ich głowami przelatują samoloty bombowe. Nie można więc jej odmówić ogromnej odwagi. Dodatkowo jest równie uprzejma i uczynna – stara się zachować optymizm nawet w najgorszych momentach, pociesza innych i jest mocno empatyczna. Co niestety w pracy przysparza jej ostatecznie masę problemów. Dlaczego?

Bo przyszło jej pracować z Panią Bird, kobietą, która wzbudza postrach wśród pracowników, zasadniczą w mocno przesadny sposób. Kiedyś była znaną redaktorką, odpowiadała na tysiące listów czytelników, teraz, gdy ma już jakieś 70 lat, ze swoim żelaznym regulaminem o czym można pisać a o czym nie, raczej nie zaskarbia sobie popularności wśród kobiet, do których kierowany jest magazyn. Emmy potajemnie stara się z tym walczyć, żal jest jej tych wszystkich kobiet, które mają na tyle poważny problem, że aż proszą Panią Bird o radę, która wyrzuca ich listy do kosza…

 

A tak podczas czytania opisu postaci wyobraziłam sobie Panią Bird... Tylko trochę potężniejszą 😉

Prócz tych dwóch pań w powieści oczywiście jest jeszcze wielu ciekawych bohaterów, na których warto zwrócić uwagę i którzy podbiją Wasze serca!

 

W związku z tym, że cała fabuła toczy się w tle II wojny światowej, warto też wspomnieć jak jest ona tu przedstawiona. Bohaterowie prowadzą w miarę normalne życie, a przynajmniej tak się wydaje – Emmy twierdzi, że przyzwyczaili się do nocnych nalotów, zrywanie się ze snu i pędzenie do schronów też nie robi na niej wrażenia. Chociaż może tak to tylko przedstawia? W końcu jak wspomniałam, bohaterka stara się nie przysparzać innym problemów, więc i każdy minus, stara się przedstawić w mocno złagodzonej formie. Mimo podejścia Emmy, jej pozornego przyzwyczajenia się do wojny, każda scena, w której przychodzi jej skakać przez leje powstałe na skutek bomb, czy obserwowanie pracy strażaków ratujących innych ludzi i budynki przed zawaleniem po ostrzale bombowym, robi wrażenie.

 

Ogólnie „Droga Pani Bird” to zajmująca historia wycinku życia młodej angielki z ambicjami opowiedziana w bardzo lekki, przyjemny sposób. Jasne, porusza ważne tematy jak odwaga, codzienność podczas wojny, miłość i przyjaźń, a także strata i śmierć, jednak wszystko przedstawione jest w formie bardzo lekkiej, przystępnej, nieprzytłaczającej. Ja nad książką i się śmiałam i płakałam i na pewno będę ją dobrze wspominać. Bardzo polubiłam główną bohaterkę, mocno jej kibicowałam i na pewno będę chciała poznać jej dalsze losy.

 

Moja ocena: 8/10

 

Za egzemplarz książki do recenzji dziękuję Wydawnictwu Literackiemu!