Autor: Wojciech Nerkowski
Tytuł: Spisek Scenarzystów
Cykl: Paloma (trylogia
o scenarzystach)
Data premiery: 30.08.2017
Wydawnictwo: Czwarta Strona
Liczba stron: 334
„Spisek scenarzystów”
otwiera trylogię komedii kryminalnych Wojciecha Nerkowskiego. Przed wydaniem
książki autor pracował jako scenarzysta filmowy i telewizyjny. Jest współtwórcą
znanych polskich seriali tj. BrzydUla czy Singielka. Zajmuje się także
nauczaniem scenopisarstwa.”Spisek scenarzystów” jest jego drugą powieścią. Opowiada
historię dwójki scenarzystów, rodzeństwa Sylwii i Kuby Leśniewskich.
Akcja powieści zaczyna się w chwili, kiedy producentka
serialu „Stój, bo strzelam!” zostaje znaleziona martwa w swoim mieszkaniu.
Policja szybko uznaje to za samobójstwo, jednak rodzeństwo nie przyjmuje tego
do wiadomości. Scenarzyści są pewni, że producentka, przez wszystkich nazywana
Palomą, została zamordowana. Na własną rękę postawiają poprowadzić śledztwo i
samodzielnie dotrzeć do mordercy Palomy. W tropieniu zabójcy pomaga im
konsultant, były policjant Okoński, a z czasem przyłącza się do nich także
główny aktor serialu, Artur. Czy scenarzyści faktycznie udowodnią morderstwo i
znajdą zabójcę?
Od strony kompozycji książka podzielona jest na 57
rozdziałów i epilog. Rozdziały są bardzo krótkie, czyta się je ekspresowo. Narracja
jest trzecioosobowa czasu przeszłego, głównie podąża za Sylwią, tylko raz czy dwa
narracja przedstawiona jest z punktu widzenia Kuby oraz Artura.
W powieści znajdziemy cały kolorowy wachlarz bohaterów. Wszystkie
postacie zawierają w sobie jakąś nutkę komizmu, ale każdy z nich jest inny.
Sylwia, główna bohaterka, jest osobą spokojną, zrównoważoną, dosyć wycofaną,
ale z niesamowicie bujną wyobraźnią. Czuje się niespełniona, wcześniej studiowała
filozofię, chciała robić doktorat, niestety choroba przerwała jej plany. Po wygranej
walce z chorobą nie wróciła już na uczelnię, zajęła się razem z bratem pisaniem
scenariusza do serialu kryminalnego „Stój, bo strzelam!”. Swojej aktualnej
profesji trochę się wstydzi, czuje że mogłaby robić coś istotniejszego. Sama praca też nie spełniła jej marzeń,
całkiem inaczej sobie to wyobrażała. Do tak pochmurnego nastawienia Sylwii dopasowuje
się krajobraz, mocno zarysowany w tym tomie – jest szaro, buro i zimno.
Całkowitym przeciwieństwem Sylwii jest Kuba, jej młodszy
brat. Wygadany blondyn z bardzo ciętym i sarkastycznym humorem. Jest bardzo
związany z siostrą, są dla siebie najbliższymi osobami na ziemi. Wspomniana już
producentka serialu Paloma, była osobą denerwującą, oschłą i zimną, nikt jej
nie lubił i sporej liczbie osób zaszła za skórę. Po jej śmierci na jej miejsce
pojawia się nowa producentka, Lidia, wielbicielka turkusu ze złotymi dodatkami,
diwa, całkowite przeciwieństwo Palomy. Ciekawą postacią, o której warto też
wspomnieć, jest Tatiana, główna bohaterka serialu, dosyć głupawa aktoreczka,
która dostała rolę przez łóżko, a teraz nie da się jej zwolnić. W powieści
spotykamy się też z konsultantem Okońskim, byłym policjantem z wąsem, który nie
rozstaje się z gazetą. Ogólnie postaci jest sporo, są charakterystyczne dla
komedii kryminalnych, ale naprawdę wszystkie wzbudzają szczerą sympatię.
W powieści przeważa humor językowy, zgodnie z zawodem
bohaterów, duża uwaga poświęcona jest słowu pisanemu, jak i mówionemu. Autor
bawi się z czytelnikiem, często wplata sceny z serialu w powieść, tak że
rzeczywistość realna i serialowa mieszają się ze sobą. Również główni
bohaterowie często postrzegają swoje życie tak jakby było serialem. Jest to
przedstawione w sposób ciekawy, z humorem, a autor przez cały tom utrzymuje
ciekawość czytelnika, tak że książkę jest bardzo ciężko odłożyć.
Oprócz zabawnej akcji, powieść zaznajamia czytelnika ze
światem telewizji. Autor wprowadza nas w tajniki produkcji seriali, tłumaczy
wszystko od podszewki. Czytelnik może się przekonać jak układa się hierarchia w
serialu, kto jest za co odpowiedzialny, jaki wygląda nagrywanie i gdzie się
odbywa. Wszystko to jest podane w zabawnej, dosyć ironicznej formie.
Bohaterowie krytykują faktyczną rzeczywistość w show-biznesie, nie są z niej
zadowoleni.
Podsumowując,
książka na pewno zasługuje na uwagę. Jest zabawna, trzyma poziom, akcja toczy
się ciekawie, nie ma specjalnych przestoi. Bohaterowie są bogaci wewnętrznie,
prowadzą żywe dialogi, cały czas utrzymują czytelnika w dobrym humorze. Szczerze
jestem zdziwiona, że wcześniej o autorze nie słyszałam! Po kolejne tomy sięgnę
na pewno, mam nadzieję, że z nimi też spędzę przyjemny, wesoły i relaksujący
czas.
Moja ocena 7/10
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz